- brunecik
- m III, DB. -a, N. \brunecikkiem; lm M. ci -owie, te -i, DB. -ówzdr. od brunet
Szczupły brunecik.
Słownik języka polskiego . 2013.
brunecik
Look at other dictionaries:
brunecik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa a. IIIb, lm M. i || rzad. owie, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od rz. brunet: Przystojny brunecik. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
