- sentyment
- m IV, D. -u, Ms. \sentymentncie; lm M. -y1. «sympatia, skłonność, uczucie do kogoś lub czegoś; przywiązanie»
Nagły, silny sentyment.
Mieć, żywić dla kogoś, czegoś a. do kogoś, czegoś sentyment.
Czuł sentyment dla (do) rodzinnego miasta.
Wspominać kogoś z sentymentem.
Wyzbyć się, nie wyzbyć się do kogoś, do czegoś sentymentu.
◊ Nie bawić się w sentymenty «nie kierować się w działaniu uczuciem, ale rozsądkiem, realnymi korzyściami; być zimnym, wyrachowanym»2. rzad. «uczuciowość, sentymentalność»Wszelki sentyment był mu obcy.
List wyprany z sentymentu.
Słownik języka polskiego . 2013.