- sęczek
- m III, D. \sęczekczka, N. \sęczekczkiem; lm M. \sęczekczki1. «pozostała przy pniu lub gałęzi dolna część bocznej gałązki po jej obcięciu, odłamaniu lub uschnięciu»2. «ślad, miejsce (na powierzchni pnia, gałęzi, deski, kija itp.) wrośnięcia podstawy gałązki w drewno»
Dobierać deski bez sęczków.
Podpierał się laską z sęczkami.
Słownik języka polskiego . 2013.