- sformułowanie
- n I1. rzecz. od sformułować.2. lm D. \sformułowanieań«słowa wyrażające w pewien sposób jakąś myśl»
Ostre, oględne sformułowanie.
Ogólnikowe, niejasne sformułowanie.
Słownik języka polskiego . 2013.
Ostre, oględne sformułowanie.
Ogólnikowe, niejasne sformułowanie.
Słownik języka polskiego . 2013.
sformułowanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. sformułować. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}sformułowanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. sformułowanieań {{/stl 8}}{{stl 7}} to, co zostało… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
deklaracja — ż I, DCMs. deklaracjacji; lm D. deklaracjacji (deklaracjacyj) 1. «publiczne wypowiedzenie się, ogłoszenie czego, oświadczenie na piśmie w jakiejś sprawie, sformułowanie swoich poglądów; manifest» Deklaracja programowa. Ogłosić, uchwalić… … Słownik języka polskiego
konkluzja — ż I, DCMs. konkluzjazji; lm D. konkluzjazji (konkluzjazyj) 1. «wynik rozumowania; wniosek» Dojść do konkluzji. ◊ W konkluzji «na zakończenie, w zakończeniu, ostatecznie» 2. log. «zdanie będące wynikiem wnioskowania, uznane na podstawie innych… … Słownik języka polskiego
mocny — mocnyni, mocnyniejszy 1. «odznaczający się (dużą) siłą, mocą; znamionujący siłę, moc; silny, potężny, krzepki, energiczny» Mocny mężczyzna. Mocna kobieta. Mocne zwierzę. Mocna budowa ciała. Mocny uścisk dłoni. Wołać mocnym głosem. ∆ jęz. Syla … Słownik języka polskiego
można — 1. «jest rzeczą możliwą, nie ma przeszkody, jest się w stanie coś zrobić» Można na kimś polegać. Nie można czegoś zrozumieć. Można by wcześniej wyjechać. ∆ Rzec można, można powiedzieć «wtręty, zwroty, którymi mówiący podkreśla, że słów po nich… … Słownik języka polskiego
niejasny — 1. «nie oświetlony jasno; ciemnawy; niewyraźny, nieprzejrzysty, mglisty, zamglony» Niejasne kontury czegoś. 2. «trudny do zrozumienia; zagmatwany, zawiły, nie sprecyzowany» Niejasne sformułowanie. Niejasny plan działania. Niejasny utwór poetycki … Słownik języka polskiego
niewyraźny — niewyraźnyni 1. «nie mający wyrazistości, nie wyodrębniający się z całości; słabo widoczny, słabo słyszalny, niezbyt zrozumiały, niejasny» Niewyraźny cień. Niewyraźne światło. Niewyraźne głosy. Niewyraźne zarysy czegoś. Niewyraźne sformułowanie.… … Słownik języka polskiego
niezdarny — niezdarnyni 1. «odznaczający się brakiem zręczności; niezręczny, niezgrabny, niedołężny» Niezdarne kocięta. Niezdarne ręce. Niezdarny w ruchach, w chodzie. 2. «będący objawem braku zręczności; wykonany nieudolnie, nieumiejętnie» Niezdarne litery … Słownik języka polskiego
oddać — dk I, oddaćdam, oddaćdasz, oddaćdadzą, oddaćdaj, oddaćdał, oddaćdany oddawać ndk IX, oddaćdaję, oddaćdajesz, oddaćdawaj, oddaćdawał, oddaćdawany 1. «zwrócić właścicielowi to, co się od niego pożyczyło, dostało lub co się mu zabrało» Oddać komuś… … Słownik języka polskiego
omówienie — n I 1. rzecz. od omówić. 2. lm D. omówienieeń «artykuł, rozprawa itp. omawiające coś» Zamieszczono w prasie szczegółowe omówienie nowo wydanej książki. 3. lm D. omówienieeń «sformułowanie zastępcze, mówiące o czymś pośrednio, bez nazywania rzeczy … Słownik języka polskiego