- bruździć
- ndk VIa, brużdżę, bruździsz, bruźdź, \bruździćdził, brużdżony1. «robić bruzdy, pokrywać bruzdami; przyczyniać się do powstawania bruzd; ryć»
Bruździć rolę, ziemię.
Pole brużdżone przez dziki.
Zmartwienia, choroby brużdżą twarz.
2. «przeszkadzać w czymś, psuć szyki, wchodzić komuś w drogę»Bruździć komuś w jego poczynaniach, w pomyślnym załatwieniu sprawy.
Na każdym kroku ktoś mi bruździ.
Słownik języka polskiego . 2013.