- silnik
- m III, D. -a, N. \silnikkiem; lm M. -itechn. «urządzenie przetwarzające na energię mechaniczną inny rodzaj energii; motor»
Silnik atomowy, cieplny, elektryczny, jądrowy, parowy, pneumatyczny, wodny.
Silnik okrętowy, samochodowy, samolotowy.
Silnik okrętu, samochodu, samolotu.
∆ Silnik czterosuwowy, czterotaktowy «silnik spalinowy tłokowy, w którym pełny obieg odbywa się w czasie czterech kolejnych suwów tłoka, co odpowiada dwu pełnym obrotom wału korbowego»∆ Silnik dwusuwowy, dwutaktowy «silnik spalinowy tłokowy, w którym pełny obieg odbywa się w czasie dwu kolejnych suwów tłoka, co odpowiada jednemu pełnemu obrotowi wału korbowego»∆ Silnik odrzutowy «silnik spalinowy wytwarzający ciąg na zasadzie odrzutu gazów wylotowych»∆ Silnik rakietowy «silnik odrzutowy wytwarzający ciąg przez przyspieszanie masy gazów wypływających z wnętrza tego silnika i pochodzących wyłącznie z paliwa i utleniacza znajdujących się w statku»∆ Silnik spalinowy «silnik cieplny, w którym czynnikiem roboczym są rozprężające się gazy spalinowe powstałe ze spalania się mieszanki paliwowo-powietrznej wewnątrz silnika»∆ Silnik tłokowy «silnik, którego podstawowym elementem jest tłok, przejmujący ciśnienie czynnika (gazów, pary, cieczy) w cylindrze i przenoszący nacisk przez nie wytworzony na pozostałe elementy mechanizmu silnika, najczęściej mechanizmu korbowego»∆ Zapuścić silnik «puścić silnik w ruch, uruchomić go»∆ Wyłączyć, zgasić silnik «przerwać działanie silnika, unieruchomić go»
Słownik języka polskiego . 2013.
