skandować

skandować
ndk IV, \skandowaćduję, \skandowaćdujesz, \skandowaćduj, \skandowaćował, \skandowaćowany
«recytować wiersz ze szczególnym uwzględnieniem jego rytmu; mówić, wymawiać powoli, rytmicznie, dobitnie, oddzielając sylabę od sylaby»

Skandować wiersze łacińskie.

‹z łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • skandować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, skandowaćduję, skandowaćduje, skandowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} mówić, recytować coś dobitnie, dzieląc wyrazy na sylaby <łac.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • skandowanie — n I rzecz. od skandować …   Słownik języka polskiego

  • czuć [poczuć] grunt pod nogami — {{/stl 13}}{{stl 7}} czuć się pewnie w jakiejś sytuacji, nie czuć się zagrożonym, ufać we własne możliwości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gdy kibice zaczęli skandować, drużyna poczuła grunt pod nogami. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wznosić – wznieść okrzyk — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykrzykiwać, skandować coś (najczęściej jakieś hasło) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wznosić okrzyki radości. Indianie wznieśli okrzyk bojowy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”