- skarabeusz
- m II, DB. -a; lm M. -e, D. -y a. -ówzool. «Scarabaeus, duży chrząszcz z rodziny o tej samej nazwie, o ciele spłaszczonym barwy czarnej z lekkim połyskiem, żywiący się nawozem; występuje w płn. Afryce, płd. Europie i Azji Mniejszej; najbardziej znanym gatunkiem jest skarabeusz czczony, uważany przez starożytnych Egipcjan za świętego żuka - boga wschodzącego słońca; poświętnik; w lm rodzina tych chrząszczy»
Słownik języka polskiego . 2013.