skarać

skarać
dk IX, skarzę, skarzesz, skarz, \skaraćał, \skaraćany
przestarz. «skazać na karę, wymierzyć, wykonać karę»
□ Kogo Pan Bóg chce skarać, temu rozum odbiera.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • Pro Evolution Soccer 2012 — Este artículo o sección necesita referencias que aparezcan en una publicación acreditada, como revistas especializadas, monografías, prensa diaria o páginas de Internet fidedignas. Puedes añadirlas así o avisar …   Wikipedia Español

  • skaranie — n I 1. rzecz. od skarać. 2. rzad. «kara» tylko we fraz. pot. Skaranie boskie z kimś «z kimś jest wiele kłopotu, ktoś jest nieznośny» …   Słownik języka polskiego

  • wyłajać — dk IX, wyłajaćję, wyłajaćjesz, wyłajaćłaj, wyłajaćał, wyłajaćany pot. «ostro kogoś zganić, skarać, skrzyczeć» Wyłajać niegrzeczne dziecko …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”