- skazaniec
- m II, DB. \skazaniecańca, W. \skazaniecańcze (\skazaniecańcu); lm M. \skazaniecańcy, DB. \skazaniecańców«człowiek skazany wyrokiem sądowym na ciężką karę, zwłaszcza na śmierć; delikwent»
Słownik języka polskiego . 2013.
skazaniec
Look at other dictionaries:
skazaniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. skazaniecańcu || skazaniecańcze; lm M. skazaniecańcy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek skazany na ciężką karę, zwłaszcza na śmierć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
słup — 1. Postawić, stawiać oczy w słup; oczy komuś stanęły w słup «obrócić oczy ku górze i utkwić w czymś nieruchomo wzrok, zwykle na skutek przerażenia, zdumienia; ktoś obrócił oczy ku górze»: Klient zaczyna wybierać towar. Ogląda, wącha, maca, robi… … Słownik frazeologiczny
delikwent — m IV, DB. a, Ms. delikwentncie; lm M. delikwentnci, DB. ów 1. praw. «człowiek sądzony za przestępstwo, winowajca oczekujący kary; skazaniec, przestępca» 2. pot. «z pobłażaniem o kimś, kto jest od kogoś zależny, np. o interesancie, kliencie»… … Słownik języka polskiego
skazany — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos odm. jak przym. Ia, skazanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba skazana na ciężką karę, zwłaszcza na śmierć; skazaniec {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
