brylować

brylować
ndk IV, \brylowaćluję, \brylowaćlujesz, \brylowaćluj, \brylowaćował
przestarz. «wyróżniać się, być przedmiotem podziwu, błyszczeć; popisywać się»

Brylować w towarzystwie, na przyjęciu, na scenie.

Brylować wśród aktorów, wykonawców, kolegów.

Brylować dowcipem.

fr.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • brylować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, brylowaćluję, brylowaćluje {{/stl 8}}{{stl 7}} wyróżniać się w grupie ludzi czymś pozytywnym, godnym podziwu; błyszczeć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brylować w towarzystwie, w klasie, w grupie równieśników. Brylować… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • brylować — Ostentacyjnie popisywać się własną fachowością lub wiedzą, w celu wywarcia wrażenia na innych Eng. To behave in an ostentatiously skilled, assured, or intellectual way in order to impress others …   Słownik Polskiego slangu

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”