skołowacieć

skołowacieć
dk III, \skołowaciećeję, \skołowaciećejesz, \skołowaciećej, \skołowaciećciał, \skołowaciećeli, \skołowaciećciały, \skołowaciećciali
1. «zesztywnieć pod wpływem jakiegoś silnego wrażenia; zdrętwieć»

Język komuś skołowaciał.

2. «stać się półprzytomnym, stracić orientację (zwykle na skutek jakiegoś zamętu, zamieszania); zgłupieć»

Skołowaciał od ciągłego pośpiechu.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • skołowacieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}kołowacieć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • skołowacieć — Język komuś skołowaciał zob. język 3 …   Słownik frazeologiczny

  • kołowacieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, kołowaciećeję, kołowaciećeje, kołowaciećciał, kołowaciećcieli {{/stl 8}}– skołowacieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o zwierzętach: zapadać na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”