skołatać

dk IX, \skołataćaczę, \skołataćaczesz, \skołataćłacz, \skołataćał, \skołataćany

daw., dziś zwykle w imiesł. biernym «znękać, zgnębić, zmęczyć kogoś, zamącić komuś w głowie»

Skołatany biedą, chorobą, ciągłymi kłopotami.

Skołatane serce.

Skołatany umysł.