- skołtunieć
- dk III, \skołtuniećeję, \skołtuniećejesz, \skołtuniećej, \skołtuniećniał, \skołtuniećnieli1. «zwykle o włosach, wełnie: zbić się w zmierzwiony kłąb; splątać się, skudłacić się»
Skołtuniała bawełna, przędza.
2. rzad. «o ludziach: stać się kołtunem (człowiekiem ciemnym, zacofanym)»
Słownik języka polskiego . 2013.