- skombinować
- dk IV, \skombinowaćnuję, \skombinowaćnujesz, \skombinowaćnuj, \skombinowaćował, \skombinowaćowany1. pot. «zabiegając, czyniąc starania uzyskać, zdobyć coś, wystarać się o coś; wykombinować»
Skombinował siatkę na ogrodzenie.
Obiecał im skombinować trochę sadzonek do ogrodu.
2. rzad. «połączyć, zestawić jakieś elementy w pewną całość»Skombinować czapkę ze skrawków skórek.
3. rzad. «wywnioskować coś na podstawie jakichś danych»Z jego niechętnych odpowiedzi skombinował, że nie powiodło mu się na egzaminie.
Słownik języka polskiego . 2013.