skombinować

skombinować
dk IV, \skombinowaćnuję, \skombinowaćnujesz, \skombinowaćnuj, \skombinowaćował, \skombinowaćowany
1. pot. «zabiegając, czyniąc starania uzyskać, zdobyć coś, wystarać się o coś; wykombinować»

Skombinował siatkę na ogrodzenie.

Obiecał im skombinować trochę sadzonek do ogrodu.

2. rzad. «połączyć, zestawić jakieś elementy w pewną całość»

Skombinować czapkę ze skrawków skórek.

3. rzad. «wywnioskować coś na podstawie jakichś danych»

Z jego niechętnych odpowiedzi skombinował, że nie powiodło mu się na egzaminie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”