skonstatować

skonstatować
dk IV, \skonstatowaćtuję, \skonstatowaćtujesz, \skonstatowaćtuj, \skonstatowaćował, \skonstatowaćowany
książk. «ustalić, stwierdzić istnienie jakiegoś faktu»

Komisja skonstatowała braki w kasie.

Skonstatował, że nikt go nie słuchał.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • skonstatować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}konstatować {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • konstatować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, konstatowaćtuję, konstatowaćtuje, konstatowaćany {{/stl 8}}– skonstatować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} zauważać, stwierdzać, ustalać jakiś fakt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Konstatować braki w wyposażeniu …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stwierdzić — dk VIa, stwierdzićdzę, stwierdzićdzisz, stwierdź, stwierdzićdził, stwierdzićdzony stwierdzać ndk I, stwierdzićam, stwierdzićasz, stwierdzićają, stwierdzićaj, stwierdzićał, stwierdzićany «dowiedziawszy się, przekonawszy się o czymś, uznać to za… …   Słownik języka polskiego

  • zaznaczyć — dk VIb, zaznaczyćczę, zaznaczyćczysz, zaznaczyćznacz, zaznaczyćczył, zaznaczyćczony zaznaczać ndk I, zaznaczyćam, zaznaczyćasz, zaznaczyćają, zaznaczyćaj, zaznaczyćał, zaznaczyćany 1. «zrobić, postawić na czymś znak; naznaczyć, oznaczyć»… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”