skośnie

skośnie
\skośnieej
przysłów. od skośny

Skośnie osadzone oczy.

Ustawić skośnie samochód na parkingu.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • skośnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., skośnieej {{/stl 8}}{{stl 7}} ukośnie, na ukos : {{/stl 7}}{{stl 10}}Deska skośnie oparta o ścianę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • astygmatyzm — m IV, D. u, Ms. astygmatyzmzmie, blm 1. fiz. «wada soczewek cylindrycznych, a także sferycznych pojawiająca się, gdy wiązka światła pada skośnie do ich osi optycznej; powoduje nieostrość i zniekształcenie obrazu» 2. med. «wada wzroku polegająca… …   Słownik języka polskiego

  • droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska …   Słownik języka polskiego

  • faseta — ż IV, CMs. fasetaecie; lm D. fasetaet 1. archit. bud. «ukośnie ścięta krawędź naroża stosowana w budownictwie przy elementach narażonych na uszkodzenia (filary, obramowania okien itp.); wklęsły zaokrąglony narożnik między ścianami a sufitem lub… …   Słownik języka polskiego

  • kliważ — m II, D. u, blm geol. «liczne, równoległe spękania w skale, przebiegające zwykle skośnie do powierzchni warstwy, powodujące rozpadanie się skały na cienkie płytki; powstaje wskutek ciśnień bocznych związanych z ruchami tektonicznymi» ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

  • kożuchować — ndk IV, kożuchowaćżuchuję, kożuchowaćżuchujesz, kożuchowaćżuchuj, kożuchowaćował, kożuchowaćowany ogr. «szczepić drzewa owocowe przez wsunięcie skośnie przyciętego zrazu płytko za korę podkładki naciętą wzdłuż pędu» …   Słownik języka polskiego

  • kwadratel — m I, D. a; lm M. e, D. i a. ów bud. «kafel piecowy o stosunkowo niewielkich wymiarach i skośnie ściętych krawędziach» ‹niem. z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • lugrowy — przym. od lugier Flota lugrowa. ∆ Ożaglowanie lugrowe «typ ożaglowania, w którym czworokątny żagiel jest rozpięty na skośnie podniesionej rejce, zawieszonej w jednej trzeciej jej długości» …   Słownik języka polskiego

  • molo — n I; lm D. mol (w lp także, ndm) 1. «sztuczne nabrzeże w porcie służące do cumowania statków i przeładunku towarów, spełniające również rolę falochronu» Molo brzegowe, pasażerskie, towarowe, wyładunkowe. Przycumować statek do mola. 2. «pomost… …   Słownik języka polskiego

  • mongolski — mongolskiscy «dotyczący Mongołów (narodu w Azji Środk.wej), właściwy Mongołom» Języki, ludy mongolskie. Literatura, kultura mongolska. Pismo mongolskie. ∆ antr. Fałda mongolska «fałda skóry zakrywająca od góry po wewnętrznej stronie oka górną… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”