skośny

skośny
«tworzący z jakąś płaszczyzną lub linią kąt ostry; biegnący, ustawiony, padający pod kątem ostrym; ukośny»

Skośne promienie słońca.

Skośna ściana.

Skośny sufit.

∆ Skośne oczy «oczy osadzone tak, że ich zewnętrzne kąciki uniesione są ku górze»
∆ Skośna plisa, falbana, skośny kawałek materiału «plisa, falbana, kawałek materiału skrojone pod kątem ostrym w stosunku do nitek tej tkaniny»
włók. Splot skośny «splot tkacki, w którym pokrycia nitek wątkowych przez osnowę przesunięte są w kolejnym wątku o jedną nitkę»
żegl. Ożaglowanie skośne «typ ożaglowania przystosowanego głównie do pracy przy wiatrach bocznych i ukośnych»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • skośny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} tworzący z jakąś linią lub płaszczyzną kąt ostry; ukośny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skośna belka. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • foksztaksel — m I, D. foksztakselsla; lm M. foksztakselsle, D. foksztakselsli (foksztakselslów) żegl. «pierwszy od dołu trójkątny skośny żagiel na fokmaszcie statku żaglowego» …   Słownik języka polskiego

  • fortopsel — m I, D. fortopselsla; lm M. fortopselsle, D. fortopselsli (fortopselslów) żegl. «topsel (górny skośny żagiel) na fokmaszcie» ‹niem. + topsel› …   Słownik języka polskiego

  • grottopsel — m I, D. grottopselsla; lm M. grottopselsle, D. grottopselsli żegl. «górny skośny żagiel (topsel) na grotmaszcie» …   Słownik języka polskiego

  • jodełkowy — przym. od jodełka ∆ bud. Wiązanie jodełkowe «układ cegieł stosowany najczęściej w sklepieniach, polegający na skośnym ustawieniu cegieł do ścian» ∆ Jodełkowy układ «układ klepek w podłodze, skośny do ścian, pod kątem 45°» …   Słownik języka polskiego

  • rewa — ż IV, CMs. rewawie; lm D. rew mors. «podwodny wał piasku występujący z reguły na wszystkich wybrzeżach piaszczystych, równoległy lub skośny do linii brzegowej» …   Słownik języka polskiego

  • skośnie — skośnieej przysłów. od skośny Skośnie osadzone oczy. Ustawić skośnie samochód na parkingu …   Słownik języka polskiego

  • splot — m IV, D. u, Ms. splotocie; lm M. y 1. «to, co jest wynikiem splatania, splatania się; to, co jest splecione, co zostało splecione» Splot rąk. Splot gałęzi, korzeni. przen. Splot okoliczności, zdarzeń, wypadków. 2. anat. «połączenie kilku lub… …   Słownik języka polskiego

  • ścięty — imiesł. bierny od ściąć (p.) ścięty w użyciu przym. 1. «nie mający ostrego zakończenia, jakby płasko odcięty» ∆ mat. Ostrosłup ścięty «bryła ograniczona, powstała przez odcięcie wierzchołka ostrosłupa płaszczyzną równoległą do jego podstawy» ∆… …   Słownik języka polskiego

  • topsel — m I, D. topselsla; lm M. topselsle, D. topselsli żegl. «górny, skośny żagiel rozpinany między gaflem a górną częścią masztu statku żaglowego, podnoszony przy niezbyt silnym wietrze» ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”