- skrajnie
- \skrajnieejprzysłów. od skrajny w zn. 1
Zajmować skrajnie odmienne stanowisko.
Słownik języka polskiego . 2013.
skrajnie
Look at other dictionaries:
skrajnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., skrajnieej {{/stl 8}}{{stl 7}} w stopniu najwyższym, krańcowym, ostatecznym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skrajnie wyczerpany podróżą. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prośba — (Ani) prośbą, ani groźbą; (ni) prośbą, ni groźbą «powiedzenie oznaczające, że nawet stosowanie skrajnie różnych metod nacisku nie daje efektów»: Jednak podczas 9 godzinnego przesłuchania Moniki ani prośbą, ani groźbą nie udało się młodej… … Słownik frazeologiczny
widzenie — 1. Punkt, kąt widzenia «stanowisko, z którego rozpatruje się jakąś sprawę, sposób, w jaki ujmuje się jakieś zagadnienie»: Są pożądanymi gośćmi tylko tak długo, jak długo zdają się akceptować jedynie „słuszny” punkt widzenia gospodarzy. Wprost… … Słownik frazeologiczny
ekstrema — ż IV, CMs. ekstremamie; lm D. ekstremaem pot. «o ludziach wyznających skrajnie opozycyjne poglądy» Ekstrema polityczna. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
immaterializm — m IV, D. u, Ms. immaterializmzmie, blm filoz. «skrajnie idealistyczny pogląd oparty na twierdzeniu, że materia nie istnieje, wszystko zaś, co istnieje, jest niematerialne, duchowe» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
lewactwo — n III, Ms. lewactwowie, blm «skrajnie lewicowe poglądy polityczne; poglądy i program działania lewaków» Krańcowe, skrajne lewactwo … Słownik języka polskiego
lewak — m III, DB. a, N. lewakkiem; lm M. lewakacy, DB. ów pot. «osoba wyznająca (często ostentacyjnie) skrajnie lewicowe poglądy i domagająca się ich realizacji bez względu na sytuację» … Słownik języka polskiego
maccartyzm — [wym. makkartyzm] m IV, D. u, Ms. maccartyzmzmie, blm «skrajnie prawicowy, bazujący na faszyzujących elementach społecznych kierunek polityki wewnętrznej w Stanach Zjednoczonych Ameryki Płn., realizowany zwłaszcza w latach 1948 1954 przez… … Słownik języka polskiego
odmienny — odmiennynni 1. «nie taki sam; inny, odrębny, różny» Odmienny nastrój. Odmienne zapatrywania. Płeć odmienna. Zajmować skrajnie odmienne stanowisko od reszty dyskutantów. ∆ przestarz. Być w odmiennym stanie «być w ciąży» 2. jęz. «o wyrazach: taki,… … Słownik języka polskiego
ultra- — «pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający skrajność, najwyższy poziom tego, co wyraża drugi człon wyrazu; poza, ponad (pewną granicą); nadzwyczaj, nadmiernie, skrajnie, np. ultraakustyka, ultradźwięk, ultranowoczesny, ultrakonserwatysta» ‹łac … Słownik języka polskiego
