Słownik języka polskiego . 2013.
skrájnik — a m (ȃ) knjiž. 1. deska z eno ravno in drugo izbočeno ploskvijo; krajnik: hrastovi skrajniki 2. kdor je krajni, zadnji v vrsti: skrajnik je stopil malo naprej // skrajni, zadnji del česa: Lubnik je skrajnik Julijskih Alp … Slovar slovenskega knjižnega jezika
achterpik — m III, D. u, N. achterpikkiem; lm M. i żegl. «pomieszczenie, przedział wodoszczelny w rufowej części statku zabezpieczający w razie uszkodzenia rufy przed zatopieniem reszty pomieszczeń, używany także jako magazyn, zbiornik; skrajnik rufowy» ‹hol … Słownik języka polskiego
forpik — m III, D. u, N. forpikkiem; lm M. i żegl. «przedział na dziobie statku, oddzielony od reszty pomieszczeń grodzią wodoszczelną; w razie uszkodzenia dziobu zabezpiecza przed zatopieniem resztę pomieszczeń statku; skrajnik dziobowy» ‹ang.› … Słownik języka polskiego
