skrawanie
Look at other dictionaries:
cięcie — n I; lm D. cięć 1. rzecz. od ciąć. przen. «zmniejszenie sum przeznaczanych na jakieś cele, przyznawanych dotacji, świadczeń itp.» Cięcia w budżecie a. cięcia budżetowe. 2. «cios, uderzenie ostrym, tnącym narzędziem; sposób uderzania bronią… … Słownik języka polskiego
fornir — m IV, D. u, Ms. fornirirze; lm M. y «cienkie arkusze drewna, uzyskane przez skrawanie płaskie lub obwodowe, przeznaczone na sklejkę, okleinę lub obłogi» Okładać fornirem. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
łuszczka — ż III, CMs. łuszczkaczce, blm techn. «cienka warstwa drewna w postaci taśmy, otrzymywana przez skrawanie obwodowe okrąglaków na skrawarkach, służy do wyrobu sklejek, płyt stolarskich itp.» … Słownik języka polskiego
pogłębiać — ndk I, pogłębiaćam, pogłębiaćasz, pogłębiaćają, pogłębiaćaj, pogłębiaćał, pogłębiaćany pogłębić dk VIa, pogłębiaćbię, pogłębiaćbisz, pogłębiaćgłęb, pogłębiaćbił, pogłębiaćbiony 1. «czynić coś głębszym, powiększać coś w głąb; obniżać poziom… … Słownik języka polskiego
wiórek — m III, D. wiórekrka, N. wiórekrkiem; lm M. wiórekrki 1. «mały wiór, drobny odpad» 2. częściej w lm «cienkie, wąskie i długie płatki czegoś, wąskie pasemka czegoś skrojone, zestrugane z większej całości» Wiórki czekoladowe, kokosowe. Wiórki… … Słownik języka polskiego
zgrubny — techn. «obrabiający coś z grubsza, wstępnie; służący do wstępnej obróbki, dotyczący tej obróbki» Skrawanie zgrubne. Skrobak zgrubny … Słownik języka polskiego
