- skręcenie
- n I1. rzecz. od skręcić.2. mat. «liczba będąca miarą odchylenia w danym punkcie krzywej od położenia w płaszczyźnie»skręcenie się rzecz. od skręcić się.
Słownik języka polskiego . 2013.
skręcenie
Look at other dictionaries:
dokręt — m IV, D. u, Ms. dokrętęcie; lm M. y włók. «końcowe skręcenie przędzy (zwłaszcza cienkiej lub przeznaczonej na osnowę) podczas przędzenia na przędzarkach wózkowych» … Słownik języka polskiego
kiszka — ż III, CMs. kiszkaszce; lm D. kiszkaszek 1. «część przewodu pokarmowego w jamie brzusznej, część jelita» ∆ Ślepa kiszka «wyrostek robaczkowy» ∆ Katar kiszek «zapalenie błony śluzowej jelit» ∆ Skręt kiszek «skręcenie się jelita stające się… … Słownik języka polskiego
ondulacja — ż I, DCMs. ondulacjacji; lm D. ondulacjacji (ondulacjacyj) «zabieg fryzjerski mający na celu sfalowanie, skręcenie włosów; fryzura po tym zabiegu» Zrobić sobie ondulację. ∆ Trwała, wieczna, wodna itp. ondulacja «fryzjerski sposób trwałego… … Słownik języka polskiego
skręcarka — ż III, CMs. skręcarkarce; lm D. skręcarkarek 1. techn. «maszyna przędzalnicza do skręcania taśmy przędzy lub grupy poszczególnych nitek» 2. techn. «maszyna do wytrzymałościowych badań próbek materiału na skręcenie, wyznaczająca odkształcenia… … Słownik języka polskiego
przędziwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. przędziwowie {{/stl 8}}{{stl 7}} włókna, z których poprzez skręcenie wytwarza się przędzę {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
