skrobać

skrobać
ndk IX, \skrobaćbię, \skrobaćbiesz, skrob, \skrobaćał, \skrobaćany - skrobnąć dk Va, \skrobaćnę, \skrobaćniesz, \skrobaćnij, \skrobaćnął, \skrobaćnęła, \skrobaćnęli, \skrobaćnięty, \skrobaćnąwszy
1. zwykle ndk «pocierając czymś ostrym, zdrapywać, zdzierać wierzchnią warstwę czegoś, oczyszczać z czegoś; zdejmować, usuwać nierówności z czegoś, wygładzać coś»

Skrobać kartofle, marchew.

Skrobać rybę.

∆ Befsztyk skrobany «befsztyk z mięsa rozdrobnionego»
◊ pot. Skrobać marchewkę a) «idąc za kimś, nadeptywać komuś na pięty» b) «drażnić się z kimś, wykonując palcami ruch przypominający skrobanie marchwi, mówiąc jednocześnie: zyg, zyg marchewka»
◊ Skrobnąć kogoś po kieszeni «zmusić kogoś do wydania dużej sumy pieniędzy»
□ Każdy sobie rzepkę skrobie.
2. pot. «ryć, drapać (zwykle paznokciami, palcami) coś albo po czymś»

Pies skrobie pazurami w drzwi.

Mysz skrobie pod podłogą.

Koń skrobnął ziemię kopytem.

3. pot. żart. «pisać; także pisać brzydko, niestarannie, niewyraźnie, bazgrać»

Skrobać coś na kartce.

Skrobie jak kura pazurem.

skrobać się - skrobnąć się
1. pot. «drapać się paznokciami, pazurami»

Skrobnął się w nogę aż do krwi.

Skrobać się po brodzie.

Pies skrobie się za uchem.

◊ Skrobać się w głowę, po głowie, za uchem «wykonywać ten gest w zakłopotaniu, namyśle; być zakłopotanym, namyślać się»
2. tylko ndk, rzad. «wdrapywać się na coś»

Skrobać się na drzewo.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • skrobać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, skrobaćbię, skrobaćbie, skrobaćany {{/stl 8}}– skrobnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, skrobaćnę, skrobaćnie, skrobaćnij, skrobaćnął, skrobaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} drapać w coś paznokciami, pazurami; ryć : {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • skrobać — pot. Skrobać marchewkę a) «idąc za kimś, nadeptywać mu na pięty»: (...) czy ty musisz skrobać mi marchewkę, idź wolniej (...). Roz bezp 1998. b) «drażnić się z kimś, wykonując palcami ruch przypominający skrobanie marchwi i mówiąc jednocześnie:… …   Słownik frazeologiczny

  • skrobać marchewkę [marchewki] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} następować czubkami butów na pięty komuś idącemu przodem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pośpiesz się, bo będę ci skrobać marchewki. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • skrobać się — I – skrobnąć się {{/stl 13}}{{stl 7}} drapać się pazurami, paznokciami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pies skrobał się po uchu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}skrobać się II {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} z trudem… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • skrobać się — w głowę, po głowie zob. głowa 54 …   Słownik frazeologiczny

  • skrobać się w głowę [po głowie] — {{/stl 13}}{{stl 7}} namyślać się, zastanawiać się nad czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skrobał się w głowę, bo nie wiedział, co zrobić z wygraną. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • skrobać — Dokonać aborcji Eng. To perform abortion …   Słownik Polskiego slangu

  • skrobnąć — → skrobać …   Słownik języka polskiego

  • skrobnąć — pot. Skrobać marchewkę a) «idąc za kimś, nadeptywać mu na pięty»: (...) czy ty musisz skrobać mi marchewkę, idź wolniej (...). Roz bezp 1998. b) «drażnić się z kimś, wykonując palcami ruch przypominający skrobanie marchwi i mówiąc jednocześnie:… …   Słownik frazeologiczny

  • drapać — ndk IX, drapaćpię, drapaćpiesz, drap, drapaćał, drapaćany drapnąć dk Va, drapaćnę, drapaćniesz, drapaćnij, drapaćnął, drapaćnęła, drapaćnęli, drapaćnięty, drapaćnąwszy 1. «skrobać, pocierać, szarpać czymś ostrym, szczególnie paznokciami,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”