skrót

m IV, D. -u, Ms. \skrótócie; lm M. -y

1. «forma, postać skrócona utworu literackiego, tekstu, wyrazu»

Skrót artykułu.

Skrót czyjegoś przemówienia.

Skrót porannych wiadomości.

Do egzaminu przygotowywał się ze skrótów.

∆ Skrót myślowy «wypowiedź, w której mówiący wypowiada konkluzję bez uzasadnienia wniosku»

2. «skrócenie, streszczenie czegoś; opuszczenie części tekstu w celu uczynienia go krótszym»

Dokonać skrótów w filmie, w sztuce teatralnej.

W skrócie poinformował kolegów o przebiegu konferencji.

◊ W błyskawicznym, telegraficznym skrócie «bardzo szybko i krótko; bez szczegółów, skrótowo»

3. «krótsza droga, ścieżka, przejście skracające drogę»

Iść na skróty.

Skrótami doszli do miasta.

4. «połączenie pierwszych liter dwóch lub większej liczby wyrazów, które pełni zastępczo funkcję całego wyrażenia złożonego z tych wyrazów, np. RP = Rzeczpospolita Polska, PCK = Polski Czerwony Krzyż, PKP = Polskie Koleje Państwowe; parę liter (często pierwsza i ostatnia) wyrazu, zastępujących cały wyraz, np. dr = doktor, mgr = magister, prof. = profesor, wg = według»

5. sport. «w grach piłkarskich, w tenisie, badmintonie: takie odbicie piłki, po którym lot jej staje się bardzo krótki»

6. szt. «przedstawienie przedmiotu lub jakiegoś fragmentu w sposób zgodny z regułami perspektywy»

Skrót perspektywiczny.