skruszeć

skruszeć
dk III, \skruszećeje, \skruszećszał, \skruszećały
1. «o skałach, minerałach, ziemi itp.: stracić spoistość, stać się kruchym, łatwo rozpadającym się»

Skruszałe głazy, wapienie.

Mur skruszał na deszczu.

przen.

Czyjś opór skruszał.

2. «o mięsie: stać się kruchym, niewłóknistym, dającym się łatwo żuć»

Zając skruszał na mrozie.

Pieczeń skruszała w occie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • skruszeć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}kruszeć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • poleżeć — dk VIIb, poleżećżę, poleżećżysz, poleżećleż, poleżećżał, poleżećżeli 1. «spędzić pewien czas leżąc; leżąc odpocząć» Poleżeć dla odpoczynku. Poleżeć po jedzeniu, po obiedzie. Chory musi poleżeć parę dni w łóżku. 2. «przebyć pewien czas w… …   Słownik języka polskiego

  • kruszeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, kruszećeję, kruszećeje, kruszećszał, kruszećszeli {{/stl 8}}– skruszeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się kruchym, tracić spoistość : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”