- skruszeć
- dk III, \skruszećeje, \skruszećszał, \skruszećały1. «o skałach, minerałach, ziemi itp.: stracić spoistość, stać się kruchym, łatwo rozpadającym się»
Skruszałe głazy, wapienie.
Mur skruszał na deszczu.
przen.Czyjś opór skruszał.
2. «o mięsie: stać się kruchym, niewłóknistym, dającym się łatwo żuć»Zając skruszał na mrozie.
Pieczeń skruszała w occie.
Słownik języka polskiego . 2013.