Poleżeć dla odpoczynku.
Poleżeć po jedzeniu, po obiedzie.
Chory musi poleżeć parę dni w łóżku.
Mięso poleżało w occie, aby skruszeć.
Niedojrzałe jabłka muszą jeszcze poleżeć.
Słownik języka polskiego . 2013.
poleżeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, poleżećżę, poleżećży, poleżećżał, poleżećżeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} leżeć przez jakiś czas; leżąc, odpocząć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieci nie dały mu poleżeć spokojnie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odleżeć — dk VIIb, odleżećżę, odleżećżysz, odleżećleż, odleżećżał, odleżećżeli, odleżećżany rzad. odlegiwać ndk VIIIb, odleżećguję, odleżećgujesz, odleżećguj, odleżećiwał, odleżećiwany 1. «poleżeć odpowiednio długo w celu pozbycia się jakiejś dolegliwości … Słownik języka polskiego
po- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne, najczęściej dokonane, oznaczający» a) «powtarzanie czynności przez jeden podmiot względem wielu przedmiotów lub ich części, np. pogubić, polepić, pomyć, potopić, powiązać; poprzedzielać, porozsyłać,… … Słownik języka polskiego
