skrwawić

dk VIa, \skrwawićwię, \skrwawićwisz, skrwaw, \skrwawićwił, \skrwawićwiony

zwykle w imiesł. biernym «zbroczyć, zalać, splamić krwią; pokrwawić»

Skrwawiona twarz.

Skrwawione ręce.

Skrwawione zwierzę.

Skrwawione bandaże.

Skrwawiona odzież.

◊ Skrwawić komuś serce «sprawić komuś przykrość, ból, cierpienie»

skrwawić się rzad. «stracić dużo krwi; wykrwawić się»

Miał krwotok i bardzo się skrwawił.