- skryba
- m odm. jak ż IV, CMs. \skrybabie; lm M. \skrybaby, DB. \skrybabów«dawniej: ten, kto przepisywał księgi, dokumenty; kopista, drobny urzędnik, pisarz; dziś: żartobliwie o urzędniku lub literacie»‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
skryba
Look at other dictionaries:
skryba — sf. ◊ į skrybas šokti Tp1881,8, BzF171, LsB205, KŽ labai šėlti … Dictionary of the Lithuanian Language
skryba — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIa, CMc. skrybabie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawniej: osoba przepisująca dokumenty, księgi; kopista {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} pogardliwe … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skryptor — m IV, DB. a, Ms. skryptororze; lm M. skryptororzy, DB. ów daw. «pisarz (urzędnik), skryba» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
