brzdąkać

brzdąkać
+ rzad. brzdękać ndk I, \brzdąkaćam, \brzdąkaćasz, \brzdąkaćają, \brzdąkaćaj, \brzdąkaćał, \brzdąkaćany - brzdąknąć, rzad. brzdęknąć dk Va, \brzdąkaćnę, \brzdąkaćniesz, \brzdąkaćnij, \brzdąkaćnął, \brzdąkaćnęła, \brzdąkaćnęli, \brzdąkaćnięty, \brzdąkaćnąwszy
1. «wytwarzać przerywany dźwięk przez uderzanie, potrącanie (np. strun, klawiszy instrumentu); także: grać źle, byle jak»

Brzdąkać na fortepianie, na mandolinie.

2. rzad. «o instrumencie strunowym, przedmiocie metalowym itp.: wydawać przerywany dźwięk przy uderzaniu, potrącaniu; brząkać»

Lira brzdąka.

Brzdęknęły potrącone garnki.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • brzdąkać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, brzdąkaćam, brzdąkaća, brzdąkaćają, brzdąkaćany {{/stl 8}}– brzdąknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, brzdąkaćnę, brzdąkaćnie, brzdąkaćnij, brzdąkaćnął, brzdąkaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • brzdąkać — Grać na instrumencie muzycznym Eng. To play a musical instrument …   Słownik Polskiego slangu

  • brzdąknąć — → brzdąkać …   Słownik języka polskiego

  • brzdękać — → brzdąkać …   Słownik języka polskiego

  • brzdąkanie — n I rzecz. od brzdąkać …   Słownik języka polskiego

  • brzdęknąć — dk Va, brzdęknąćnę, brzdęknąćniesz, brzdęknąćnij, brzdęknąćnął, brzdęknąćnęła, brzdęknąćnęli, brzdęknąćnięty, brzdęknąćnąwszy 1. forma dk czas. brzdękać (p. brzdąkać) 2. pot. «upaść z hałasem» Brzdęknął jak długi …   Słownik języka polskiego

  • podgrywać — ndk I, podgrywaćam, podgrywaćasz, podgrywaćają, podgrywaćaj, podgrywaćał, podgrywaćany 1. forma ndk czas. podegrać (p.) 2. «grać trochę na jakimś instrumencie; brzdąkać» Podgrywał sobie na pianinie …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”