brzdąkanie

brzdąkanie
n I
rzecz. od brzdąkać.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • rzępoła — m a. ż odm. jak ż IV, CMs. rzępołaole; lm MB. rzępołaoły, D. rzępołaoł (także DB. rzępołałów tylko o mężczyznach) lekcew. «ten, kto rzępoli, gra brzydko, nieumiejętnie na jakimś instrumencie; marny grajek» Słychać brzdąkanie jakiegoś rzępoły …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”