- brzeg
- m III, D. -u, N. \brzeggiem; lm M. -i«skraj, krawędź, granica czego»a) «o krawędzi ścian przedmiotów»
Brzeg fotela, kapelusza, miednicy, stołu.
Książka o złoconych brzegach.
Tkanina z wystrzępionymi brzegami.
Naczynie napełnione po brzegi.
Płyn przelewa się przez brzegi.
Położyć się na brzegu, od brzegu a. z brzegu łóżka, tapczanu.
◊ Pierwszy z brzegu, rzad. z brzega «pierwszy z kolei, którykolwiek, byle jaki»◊ pot. Nie wiadomo, kto z brzega «nie wiadomo, kto pierwszy umrze»b) «o granicy między wodą a lądem, o ścianie lądu ograniczającej zbiorowisko wody, o przyległym obszarze lądowym»Niski, piaszczysty, płaski, skalisty, stromy, urwisty, wysoki brzeg.
Lewy, prawy brzeg rzeki.
Brzeg jeziora, morza, zatoki.
Linia brzegów.
Woda występuje z brzegów.
□ Cicha woda brzegi rwie.c) «o wszelkim pasie nadgranicznym, krańcowym»Brzeg lasu, łąki, ogrodu, wąwozu.
Ścieżka biegła brzegiem pól.
Słownik języka polskiego . 2013.