- sługus
- m IV, DB. -a, Ms. \sługussie; lm M. te -y (ci \sługussi), DB. -ów«pogardliwie o człowieku będącym czyimś poplecznikiem, wysługującym się komuś zwykle dla własnych korzyści»
Być czyimś sługusem.
Słownik języka polskiego . 2013.
sługus
Look at other dictionaries:
sługus — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIa a. I, Mc. sługussie; lm M. y || i {{/stl 8}}{{stl 7}} z niechęcią i pogardą o człowieku wysługującym się komuś, zjednującym sobie czyjąś przychylność nawet kosztem poniżenia własnej godności : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
slūgus — slūgùs, slūgi̇̀ bdv. Vertikalùsis drenãžas ýpač tiñka, kai yrà stori̇̀, mažai̇̃ lai̇̃dūs ir slū̃gūs gruñto slúoksniai … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas
sługus — Mężczyzna służalczy, nadskakujący komuś w celu zdobycia określonych korzyści Eng. A man who could do everything for others in order to gain personal advantage; an overly eager or servile man … Słownik Polskiego slangu
slūgus — slūgùs, ì adj. (4) NdŽ, DŽ1; GTŽ slūgstantis (apie žemės sluoksnį) … Dictionary of the Lithuanian Language
slūgi — slūgùs, slūgi̇̀ bdv. Vertikalùsis drenãžas ýpač tiñka, kai yrà stori̇̀, mažai̇̃ lai̇̃dūs ir slū̃gūs gruñto slúoksniai … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas
fagas — m IV, DB. a, Ms. fagassie 1. lm M. te y, ci fagassi, DB. ów pot. «służący, lokaj; sługus» przen. «lizus, pochlebca» 2. lm MB. y zootechn. «duża owca z pastwisk nadmorskich, sprowadzona w XVIII w. przez kolonistów holenderskich na żuławy polskie»… … Słownik języka polskiego
parobas — m IV, DB. a, Ms. parobassie; lm M. y, DB. ów zgr. od parobek. przen. posp. «ordynus, gbur, cham; sługus, pachołek» … Słownik języka polskiego
fagas — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIa a. I, Mc. fagasasie; lm M. y || i {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} lekceważąco o służącym, lokaju {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
