- brzęczyk
- m III, D. -a, N. \brzęczykkiem; lm M. -itechn. «akustyczny sygnalizator elektryczny wytwarzający charakterystyczny dźwięk (brzęczenie), stosowany w niektórych typach aparatów telefonicznych, w urządzeniach sygnalizacyjnych, w małych łącznicach telefonicznych jako źródło sygnałów (np. zgłoszenia)»
Słownik języka polskiego . 2013.