służenie

służenie
n I
rzecz. od służyć.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • kondotierstwo — n III, Ms. kondotierstwowie, blm «bycie kondotierem; wtórnie: wszelkie służenie cudzej sprawie dla własnego zysku» …   Słownik języka polskiego

  • służba — ż IV, CMs. służbabie; lm D. służb 1. «działalność, praca instytucji użyteczności publicznej, wojska, obejmująca określoną dziedzinę; także ta instytucja, pracownicy tej instytucji» Służba meteorologiczna, rolna, geologiczna. Służba frontowa,… …   Słownik języka polskiego

  • wysługa — ż III, CMs. wysługaudze, blm przestarz. «służenie, służba; usługa wyświadczona komuś» dziś żywe w wyrażeniu: Wysługa lat «pewna liczba lat przepracowanych gdzieś, wysłużenie, odsłużenie» …   Słownik języka polskiego

  • posługa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. posługaudze {{/stl 8}}{{stl 7}} wykonywanie jakichś obowiązków, służenie komuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wykorzystywać kogoś do najniższych posług. Posługa chorym. Pełnić posługę biskupią.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • służba — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. służbabie {{/stl 8}}{{stl 7}} instytucja użyteczności publicznej lub wydzielona komórka w strukturze organizacyjnej jakiejś instytucji, powołana do spełniania określonych zadań; też: wchodzący w jej skład… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”