- smak
- m III, D. -u, N. \smakkiem; lm M. -i1. «zmysł, którego narządy znajdujące się głównie na języku pozwalają na rozpoznanie pewnych chemicznych właściwości przyjmowanych pokarmów (słodyczy, kwaśności, słoności lub goryczy)»
Czuły smak.
Przytępiony smak.
Rozpoznać coś smakiem, po smaku.
Nie mieć smaku z powodu kataru.
◊ Coś przypada, trafia komuś do smaku (w smak) a) «coś jest smaczne dla kogoś; coś komuś zasmakowało» b) «coś się komuś podoba, jest mile widziane»◊ Coś jest komuś nie w smak «coś komuś nie odpowiada; ktoś nie ma na coś ochoty»◊ Trafić komuś do smaku, w smak «sprawić komuś przyjemność przez podanie tego, na co ktoś ma ochotę, co lubi, co mu smakuje»2. «właściwość rzeczy, najczęściej jadalnych, działająca na ten zmysł, często właściwość sprawiająca przyjemne wrażenie; dobry smak»Gorzki, kwaśny, słodki, słony smak.
Smak cierpki, ostry.
Wyborny, nadzwyczajny smak.
Delikatny, wykwinty smak.
Smak miodu, cukru.
Smak piołunu.
Smak potraw, wina, owoców.
Lody o smaku cytrynowym.
Jabłka w smaku przypominające ananas.
Coś jest gorzkie w smaku.
Gorycz odbiera smak pokarmom.
Kosztować, próbować smaku czegoś.
Zepsuć czymś smak potrawy.
◊ Coś nie ma smaku, jest bez smaku «coś jest niesmaczne, źle przyrządzone, bez przypraw»◊ Przyprawić coś, dodać czegoś (do potrawy) do smaku, dla smaku «przyprawić coś dla nadania potrawie jakiegoś określonego smaku lub dobrego, lepszego smaku»◊ Obejść się smakiem «nie osiągnąć, nie uzyskać czegoś pożądanego»przen.Smak życia.
Poznać smak powodzenia, sławy.
3. «chęć do jedzenia, apetyt, przyjemność, które ktoś odczuwa w jedzeniu, w piciu, czasem w paleniu papierosów»Jeść coś ze smakiem, bez smaku.
przen. «upodobanie, pociąg do czegoś»Nabrać smaku do muzyki poważnej.
4. «przyprawa do potrawy, napoju itp., nadająca im charakterystyczną właściwość»Smaki do ciasta.
5. «poczucie piękna, harmonii; gust»Dobry, zły smak.
Smak artystyczny, estetyczny.
Mieszkanie urządzone ze smakiem.
Ubierać się ze smakiem.
Coś jest w złym smaku.
Coś świadczy o czyimś (złym, dobrym) smaku.
6. pot. «wywar z włoszczyzny lub z mięsa, z kości na zupę»
Słownik języka polskiego . 2013.