smykać

smykać: ndk I, \smykaćam, \smykaćasz, \smykaćają, \smykaćaj, \smykaćał, \smykaćany - smyknąć dk Va, \smykaćnę, \smykaćniesz, \smykaćnij, \smykaćnął, \smykaćnęła, \smykaćnęli, \smykaćnięty, \smykaćnąwszy

1. pot. «oskubywać, szczypać, rwać coś (zwykle kłosy, źdźbła, liście itp.)»

Konie smykały źdźbła zboża przy drodze.

2. pot. «biec szybko, uciekać; przemykać, umykać, czmychać»

Zając smyknął im spod nóg.

3. częściej dk, pot. «zręcznie ściągnąć, wziąć, chwycić coś (ukradkiem); szybko ukraść»

Smyknąć torebkę z lady.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

smykać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, smykaćam, smykaća, smykaćają, smykaćany {{/stl 8}}– smyknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, smykaćnę, smykaćnie, smykaćnij, smykaćnął, smykaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot … Langenscheidt Polski wyjaśnień
smyknąć — → smykać … Słownik języka polskiego
смыкать — I смыкать аю, итер. от сомкнуть, замкнуть. Первонач. *съмъкнѫти, *мъкнѫти; ср. сербохорв. сма̏кне̑м, сма̀ħи снять, сбросить; убить, погубить . Из приставки съ и к. мыкать, мкнуть, мчать. Ср. лит. mùkti, munkù удирать, умыкать , лтш. mukt, mùku … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
smuk — smȗk m <N mn smȕkovi> DEFINICIJA zool. rod neotrovnih zmija (Coronella) iz porodice guževa; smukulja FRAZEOLOGIJA pijan kao smuk potpuno pijan; piti kao smuk pretjerano piti ETIMOLOGIJA prasl. *smukъ ≃ *smykati: gmizati, klizati se (rus.… … Hrvatski jezični portal
smyknąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}smykać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias