- spadkobierczyni
- ż I, DCMs. \spadkobierczynini, B. \spadkobierczyninię; lm D. \spadkobierczyniyńforma ż. od spadkobierca
Jedyna spadkobierczyni.
Słownik języka polskiego . 2013.
spadkobierczyni
Look at other dictionaries:
dziedziczka — ż III, CMs. dziedziczkaczce; lm D. dziedziczkaczek 1. «kobieta wchodząca w posiadanie czegoś przez spadek; spadkobierczyni, sukcesorka, następczyni» Dziedziczką fortuny została wnuczka. 2. przestarz. «właścicielka posiadłości ziemskiej albo żona… … Słownik języka polskiego
sukcesorka — ż III, CMs. sukcesorkarce; lm D. sukcesorkarek 1. przestarz. «spadkobierczyni, dziedziczka» 2. przestarz. «następczyni, zwłaszcza następczyni tronu» … Słownik języka polskiego
dziedziczka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. dziedziczkaczce; lm D. dziedziczkaczek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kobieta otrzymująca spadek po kimś; spadkobierczyni, sukcesorka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziedziczka tronu,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
