spajać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, spajaćam, spajaća, spajaćają, spajaćany {{/stl 8}}– spoić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, spoję, spoi, spój, spojony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łączyć dokładnie na stałe… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cementować — ndk IV, cementowaćtuję, cementowaćtujesz, cementowaćtuj, cementowaćował, cementowaćowany 1. «spajać, wiązać, zaprawiać, zalewać cementem» Cementować szpary w ścianach. przen. «łączyć, zespalać, jednoczyć; wzmacniać, umacniać» Cementować stosunki… … Słownik języka polskiego
falcować — ndk IV, falcowaćcuję, falcowaćcujesz, falcowaćcuj, falcowaćował, falcowaćowany 1. druk. «składać wydrukowane arkusze drukarskie nadając im odpowiedni format książki, gazety itp.» Falcować ręcznie, mechanicznie. Falcować arkusze na trzy, cztery… … Słownik języka polskiego
jednoczyć — ndk VIb, jednoczyćczę, jednoczyćczysz, jednocz, jednoczyćczył, jednoczyćczony «łączyć do wspólnego działania w myśl wspólnych interesów, idei; zbierać w jedno, spajać coś z czymś» Jednoczyć kraje, narody. Jednoczyć swoje wysiłki. Wspólny cel… … Słownik języka polskiego
spoić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}spajać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}spoić II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}spajać II {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ankrować — ndk IV, ankrowaćruję, ankrowaćrujesz, ankrowaćruj, ankrowaćował, ankrowaćowany bud. «spajać, wiązać za pomocą ankrów» … Słownik języka polskiego
cement — m IV, D. u, Ms. cementncie; lm M. y 1. «spoiwo do zapraw budowlanych i betonów, mające postać szarego proszku twardniejącego po rozrobieniu wodą» Cement glinowy, żużlowy, hutniczy, szybkowiążący, wodoszczelny, ognioodporny. Worek cementu. ∆… … Słownik języka polskiego
kleić — ndk VIa, kleję, kleisz, klej, kleił, klejony 1. «spajać, łączyć coś za pomocą kleju» Kleić papierowe torebki. Kleić zabawki na choinkę. ◊ Sen komuś klei powieki «z senności zamykają się komuś oczy, chce się komuś spać» 2. włók. «otaczać włókna… … Słownik języka polskiego
kołkować — ndk IV, kołkowaćkuję, kołkowaćkujesz, kołkowaćkuj, kołkowaćował, kołkowaćowany «łączyć różne elementy kołkami; przybijać, spajać coś za pomocą kołków (np. części podeszew obuwia, elementy mebli)» Buty, obuwie kołkowane … Słownik języka polskiego
łączyć — ndk VIb, łączyćczę, łączyćczysz, łącz, łączyćczył, łączyćczony 1. «spajać, wiązać w całość» Kanał łączy morze z jeziorem. Łączyła ich przyjaźń. Łączyć przyjemne z pożytecznym. ◊ Nic nas z sobą nie łączy «jesteśmy dla siebie obcy, żadne sprawy,… … Słownik języka polskiego
