- spanikować
- dk IV, \spanikowaćkuję, \spanikowaćkujesz, \spanikowaćkuj, \spanikowaćowałpot. «ulec panice, wpaść w panikę, mocno się przestraszyć»
Spanikował i uciekł z miejsca wypadku.
Słownik języka polskiego . 2013.
Spanikował i uciekł z miejsca wypadku.
Słownik języka polskiego . 2013.
spanikować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, spanikowaćkuję, spanikowaćkuje, spanikowaćany, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} przestraszyć się czegoś bardzo; ulec panice : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spanikował i nie poszedł na egzamin. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień