buczeć

buczeć
ndk VIIb, \buczećczę, \buczećczysz, \buczećbucz, \buczećczał, \buczećczeli
1. «wydawać niski, przeciągły dźwięk»

Syrena fabryczna buczy.

Buczą sygnały statków.

Słychać buczącego trzmiela.

2. pot. «głośno płakać; beczeć»

Przestań buczeć.

Czego buczysz?


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • buczeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, buczećczę, buczećczy, buczećczał, buczećczeli {{/stl 8}}– zabuczeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIa {{/stl 8}}{{stl 7}} wydawać niski głos przez dłuższy czas; wydawać głos podobny do krzyku sowy : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • бучать — бучу жужжать, мычать , укр. буча тревога, суматоха , болг. буча шуметь, звучать , сербохорв. бучати бушевать (о море) , словен. bučati глухо звучать , чеш. bučeti мычать , польск. buczec мычать , в. луж. bučec реветь, мычать . Связано с букать,… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • buczenie — n I rzecz. od buczeć Buczenie elektrowozu, samolotów …   Słownik języka polskiego

  • zabuczeć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}buczeć I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”