- spoczynek
- m III, D. \spoczyneknku, N. \spoczyneknkiem, blm1. «bezczynność po pracy dla nabrania sił; odpoczynek, wytchnienie»
Spoczynek po pracy, po trudach, po podróży.
Spoczynek w ciszy, w zaciszu, w samotności.
Nie mieć chwili spoczynku.
∆ Przejść, zostać przeniesionym w stan spoczynku «przejść na emeryturę, dostać emeryturę»∆ Profesor, nauczyciel, generał, kapitan itd. w stanie spoczynku «emerytowany profesor, nauczyciel, generał, kapitan itd.»∆ biol. bot. Czas, okres, stan spoczynku «u roślin: okres, w którym funkcje wegetatywne rośliny maleją lub zanikają, przerwa w wegetacji»◊ Miejsce czyjegoś wiecznego spoczynku «miejsce, gdzie ktoś został pochowany, grób; cmentarz»◊ Odnieść, odprowadzić kogoś na wieczny spoczynek «pochować kogoś, wziąć udział w czyimś pogrzebie»2. «sen»Pora spoczynku.
∆ Iść, udać się na spoczynek «iść, pójść, kłaść się, położyć się spać»3. fiz. «stan, w którym ciało nie zmienia swego położenia względem otoczenia»
Słownik języka polskiego . 2013.