- sport
- m IV, Ms. \sportrcie; lm M. -y1. D. -u«ćwiczenia i gry służące podnoszeniu i nabywaniu sprawności fizycznej i wyrabianiu pewnych cech charakteru, jak wytrwałość, lojalność, nawyk przestrzegania reguł»
Sport automobilowy a. samochodowy.
Sport motocyklowy, narciarski, piłkarski, spadochronowy, strzelecki, żeglarski.
Sport amatorski, zawodowy.
Sporty wodne.
Sporty zimowe.
Dyscyplina, dziedzina, gałąź sportu.
Uprawiać sport, sporty.
Zajmować się sportem.
∆ Sporty przestrzenne, dynamiczne «grupa dyscyplin sportowych, w których główną rolę odgrywa ruch, szybkość»∆ Sporty siłowe «grupa dyscyplin sportowych, w których przeważa moment siły (np. zapaśnictwo, podnoszenie ciężarów)»∆ Sporty techniczne, zręcznościowe «grupa dyscyplin sportowych, w których o wyniku decyduje zręczność, np. szermierka, skoki do wody»∆ Sport rekreacyjny, sport masowy «sport uprawiany wyłącznie w celu utrzymania lub regeneracji sił, nastawiony na rozrywkę i zabawę, przeznaczony dla szerokiego ogółu; jedna z form czynnego wypoczynku»∆ Sport wyczynowy, sport kwalifikowany «sport, którego uprawianie ma na celu osiąganie - dzięki systematycznemu wielogodzinnemu treningowi - rekordowych wyników i zwycięstwa we współzawodnictwie na zawodach sportowych»◊ Królowa sportu «lekka atletyka»◊ (Robić coś) dla sportu «(robić coś) dla rozrywki»2. DB. -a«gatunek papierosa»Palić sporta.
‹ang.›
Słownik języka polskiego . 2013.