- spospolicieć
- dk III, \spospoliciećeję, \spospoliciećejesz, \spospoliciećej, \spospoliciećciał, \spospoliciećeli, \spospoliciećciały«stać się pospolitym, stracić urok nowości, oryginalności»
Rozrywki, zabawy komuś spospoliciały.
Słownik języka polskiego . 2013.