spotnieć

spotnieć
dk III, \spotniećeję, \spotniećejesz, \spotniećej, \spotniećniał, \spotniećnieli, \spotniećniały, \spotniećniali
«pokryć się potem; spocić się»

Spotniał ze strachu.

Spotniałe czoło.

Spotniałe ręce.

przen. «o twardej, gładkiej powierzchni czegoś, zwykle o szkle: zajść parą, pokryć się rosą»

Spotniałe szyby.

Spotniałe okulary.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • spotnieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}potnieć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • potnieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, potniećeję, potniećeje, potniećniał, potniećnieli {{/stl 8}}– spotnieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pokrywać się potem, wydzielać pot; pocić się :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”