- spowiednik
- m III, DB. -a, N. \spowiednikkiem; lm M. \spowiednikicy, DB. -ówrel. «ksiądz słuchający spowiedzi; także: ksiądz spowiadający stale daną osobę»
Słownik języka polskiego . 2013.
spowiednik
Look at other dictionaries:
spowiednik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. spowiedniknicy {{/stl 8}}{{stl 7}} kapłan spowiadający kogoś, czasem spowiadający stale daną osobę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Osobisty spowiednik króla. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
duchowny — duchownyni «odnoszący się, należący do duchowieństwa, kleru» Stan duchowny. Seminarium duchowne. Władza duchowna. ∆ Ojciec duchowny «spowiednik» ∆ Osoba duchowna «ksiądz» duchowny w użyciu rzecz. «osoba należąca do duchowieństwa; ksiądz,… … Słownik języka polskiego
ojciec — m II, DB. ojca, C. ojcu, W. ojcze; lm M. ojcowie, DB. ojców 1. «mężczyzna mający własne dziecko (dzieci) w stosunku do tego dziecka (lub ze względu na nie)» Czuły, kochający, troskliwy ojciec. Rodzony, własny ojciec. Wyrodny ojciec. Ojciec… … Słownik języka polskiego
spaviedninkas — 1 ×spaviedniñkas ( nykas Sut, M) (l. spowiednik) sm. (2) NdŽ, spaviẽdninkas (1) NdŽ, Slnt; Jzm nuodėmklausys: Išpažintie prieš kunigą spaviedninką visus griekus Tat … Dictionary of the Lithuanian Language
ojciec duchowny — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podniośle: ksiądz, kapłan {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} w seminariach, nowicjatach zakonnych itp.: ksiądz czuwający nad formacją religijną i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
