- sprawa
- ż IV, CMs. \sprawawie; lm D. spraw1. «okoliczności, które stanowią wyodrębniony przedmiot czyjegoś zainteresowania, obchodzą kogoś, są ważne dla kogoś; fakt, wydarzenie»
Sprawy bytowe, socjalne, polityczne, zawodowe.
Pokierować sprawą.
Chodzić koło swoich spraw.
Mieszać się, wtrącać się do cudzych, nie swoich spraw.
Wywlekać jakieś sprawy.
Posunąć sprawę naprzód.
Ruszyć jakąś sprawę z miejsca.
Sprawa ucichła, nie cierpi zwłoki, wzięła, bierze, przybiera inny obrót.
Ministerstwo Spraw Zagranicznych.
∆ Sprawa honorowa «sprawa, w której chodzi o honor i zadośćuczynienie, dawane dawniej zwykle w formie pojedynku»◊ Brudna, ciemna, nieczysta sprawa «nieetyczne, nieuczciwe postępki, czyny»◊ Gorsza sprawa, że… «gorzej, że…, niedobrze jest, że…»◊ Inna sprawa, że… «rozpatrując coś z innej strony; inna rzecz, że…»◊ Sprawa otwarta «o czymś nie rozstrzygniętym, nie załatwionym»◊ Trudna, niełatwa (łatwa) z kimś sprawa «trudno (łatwo) z kimś się porozumieć, poradzić sobie»◊ Sprawy sercowe «przeżycia miłosne; miłość»◊ Sprawa honoru «sprawa, której rozstrzygnięcia wymaga honor; obowiązek, którego spełnienia wymaga honor»◊ Sprawa życia i śmierci «bardzo ważna sprawa»◊ Coś jest godne, warte lepszej sprawy «coś jest niewłaściwe w danej sytuacji, zbyt poważne dla danej sytuacji»◊ Na dobrą sprawę «właściwie, prawdę mówiąc»◊ Poruszyć, podnieść jakąś sprawę «poruszyć jakiś temat»◊ Przesądzać sprawę «rozstrzygać coś w sposób nie budzący wątpliwości»◊ Zdawać sobie sprawę z czegoś «uświadamiać sobie coś, orientować się w czymś»◊ Przystąpić do sprawy «zacząć mówić na temat interesujący kogoś; zacząć działać»◊ Pokpić sprawę «źle coś załatwić»◊ I sprawa skończona, załatwiona «coś zostało definitywnie zakończone, rozstrzygnięte»◊ Jak sprawa stoi «jaka jest sytuacja, jaki jest stan czegoś»◊ To moja, twoja itd. sprawa «to dotyczy tylko mnie, ciebie itd.»◊ To sprawa dwóch, trzech dni, kilku tygodni itp. «coś zostanie załatwione, coś stanie się wkrótce, w ciągu dwóch, trzech dni, kilku tygodni itp.»2. «rzecz do załatwienia, interes; dokument, akt dotyczący załatwiania czegoś»Sprawa służbowa.
Sprawa nie cierpiąca zwłoki.
Mieć nawał spraw do załatwienia.
Wyjechał w ważnych sprawach.
Zająć się sprawą porządków na ulicach.
Sprawa obywatela X ciążyła mu na sumieniu.
◊ Przybić, ubić sprawę «zakończyć pomyślnie jakieś starania, załatwić coś skutecznie»◊ Nie zasypiać sprawy «nie zaniedbywać jakiegoś interesu, starać się o coś, chodzić koło czegoś»◊ Wziąć sprawę w swoje (własne) ręce «zająć się czymś osobiście»3. książk. «wielkie zadania, wzniosłe cele, którym służy, które chce realizować jakaś grupa osób»Poświęcić życie dla sprawy.
4. praw. «postępowanie toczące się przed sądem cywilnym z inicjatywy powoda w jego bezpośrednim interesie lub przed sądem karnym z inicjatywy oskarżyciela»Sprawa cywilna, karna, kryminalna, polityczna, rozwodowa, spadkowa.
Prowadzić, wygrać sprawę.
Skierować, wnieść, oddać sprawę do sądu.
Bronić sprawy.
Umorzyć, odroczyć sprawę.
Stawać w sprawie przed sądem.
Słownik języka polskiego . 2013.
