- sprawiedliwość
- ż V, DCMs. \sprawiedliwośćści, blm1. «sprawiedliwe postępowanie; sprawiedliwy sąd o czymś; bezstronność osądu, obiektywizm»
Należna sprawiedliwość.
Sprawiedliwość dziejowa.
Obywatelska sprawiedliwość.
Sprawiedliwość w sądach, w postępowaniu, w traktowaniu kogoś.
Poczucie sprawiedliwości.
Dochodzić, domagać się, szukać sprawiedliwości.
Walczyć o sprawiedliwość.
∆ Sprawiedliwość społeczna a) «przyznanie człowiekowi tego, co z tytułu jego wkładu pracy lub zasług słusznie mu się należy» b) «przyznanie każdej jednostce należnych jej praw wynikających z zasad demokracji»∆ Wymiar sprawiedliwości «rozstrzyganie spraw karnych i cywilnych przez organa, władze sądowe; sądzenie, sądownictwo»∆ Wymierzyć sprawiedliwość «o organach, władzach sądowych: orzec o karze i jej wykonaniu, rozstrzygnąć sprawę cywilną»◊ Oddać komuś, czemuś sprawiedliwość «przyznać komuś słuszność; ocenić kogoś, coś sprawiedliwie; przyznać bezstronnie, że ktoś, coś…»◊ Uczynić zadość sprawiedliwości «ukarać winowajcę, przestępcę»◊ Wymierzyć komuś, sobie sprawiedliwość «ukarać kogoś, siebie bez odwoływania się do sądu»◊ Stało się zadość sprawiedliwości «ktoś poniósł zasłużoną karę; przestępstwo zostało ukarane»◊ Sprawiedliwość nakazuje, wymaga… «jest rzeczą słuszną, sprawiedliwą…; należy…»◊ pot. Po sprawiedliwości «zgodnie z tym, czego wymaga sprawiedliwość; sprawiedliwie, słusznie»2. «organa sądowe, sądownictwo, sąd; sądzenie»Sroga, surowa, karząca, ślepa sprawiedliwość.
Minister, ministerstwo sprawiedliwości.
Uciekać przed sprawiedliwością.
◊ Ręka, ramię sprawiedliwości «organa, władze sądowe»
Słownik języka polskiego . 2013.
