- sprostować
- dk IV, \sprostowaćtuję, \sprostowaćtujesz, \sprostowaćtuj, \sprostowaćował, \sprostowaćowany«naprawić, poprawić, skorygować»
Sprostować nieścisłą wiadomość.
Sprostować błędy w książce.
Słownik języka polskiego . 2013.
sprostować
Look at other dictionaries:
sprostować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}prostować I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prostować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, prostowaćtuję, prostowaćtuje, prostowaćany {{/stl 8}}– sprostować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dokonywać poprawy, naprawy, korekty czegoś; usuwać błędy, pomyłki, wady, nieścisłości : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
błąd — 1. Błąd w sztuce «zaniedbanie czegoś podczas wykonywania zawodu lub jakichś profesjonalnych zadań, zwykle z powodu nieprzewidzenia złych skutków»: (...) została inwalidką, utraciła zmysły, ale nie potrafiła dowieść powiązania tych faktów z… … Słownik frazeologiczny
błąd — m IV, D. błędu, Ms. błędzie; lm M. błędy 1. «niezgodność z obowiązującymi regułami pisania, liczenia, wymowy itp.; odstępstwo od normy; pomyłka» Błąd ortograficzny, gramatyczny. Błąd zecerski. Błąd wymowy. Błąd w rachunku. Rysunek pełen błędów.… … Słownik języka polskiego
omyłka — ż III, CMs. omyłkałce; lm D. omyłkałek «spostrzeżenie, sąd niezgodny z rzeczywistością; niesłuszny postępek; błąd, pomyłka» Drobna, niewielka, poważna omyłka. Omyłka w liczeniu, w rachunkach. Sprostować omyłkę. Zrobić coś przez omyłkę. Liczyć bez … Słownik języka polskiego
pomyłka — ż III, CMs. pomyłkałce; lm D. pomyłkałek «sąd lub postępek niezgodny z istotnym stanem rzeczy lub z obowiązującymi normami, mylne mniemanie, niewłaściwe, nieudane posunięcie; błąd, omyłka» Gruba, śmieszna pomyłka. Pomyłka w adresie, w rachunkach … Słownik języka polskiego
sąd — m IV, D. u, Ms. sądzie; lm M. y 1. «państwowy organ wymiaru sprawiedliwości; zespół sędziów» Sąd apelacyjny, kasacyjny, rewizyjny. Sąd cywilny, karny. Sąd wojewódzki. Sąd dla nieletnich. Prezes sądu. Skład sądu. Wyrok są … Słownik języka polskiego
sprostowanie — n I 1. rzecz. od sprostować. 2. lm D. sprostowanieań «zdanie, notatka, artykuł itp. prostujące jakiś błąd, niedokładność» Zażądać sprostowania … Słownik języka polskiego
wyprowadzić — dk VIa, wyprowadzićdzę, wyprowadzićdzisz, wyprowadzićwadź, wyprowadzićdził, wyprowadzićdzony wyprowadzać ndk I, wyprowadzićam, wyprowadzićasz, wyprowadzićają, wyprowadzićaj, wyprowadzićał, wyprowadzićany 1. «prowadząc usunąć kogoś skądś, pomóc… … Słownik języka polskiego
zdementować — dk IV, zdementowaćtuję, zdementowaćtujesz, zdementowaćtuj, zdementowaćował, zdementowaćowany «ujawnić niezgodność z prawdą szerzonych wiadomości; oficjalnie sprostować, odwołać, zaprzeczyć» Zdementować pogłoski … Słownik języka polskiego
