- stadko
- n II, N. \stadkokiem; lm D. \stadkodekzdr. od stado
Stadko owiec.
Stadko gęsi, szpaków.
Słownik języka polskiego . 2013.
stadko
Look at other dictionaries:
stadko — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa, lm D. stadkodek, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od rz. stado: Stadko gęsi, owiec, krów. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
czubatka — ż III, CMs. czubatkatce; lm D. czubatkatek zootechn. «kura z rasy o małej wartości użytkowej, wyróżniająca się ozdobnym czubem z piór, wyrastającym na wypukłości kości czołowej; w lm rasa tych kur» Stadko czubatek. ∆ Sikora czubatka «Parus… … Słownik języka polskiego
czyżyk — m III, DB. a, N. czyżykkiem; lm M. i «Carduelis spinus, ptak z rodziny łuszczaków, o upierzeniu zielonawożółtym w czarne smugi i czarnym wierzchu głowy, w Polsce pospolity, chroniony; dawniej trzymany w klatkach dla przyjemnego śpiewu» Stadko… … Słownik języka polskiego
gęś — ż V, DCMs. gęsi; lm MD. gęsi, N. gęsiami a. gęśmi 1. «Anser, ptak z rzędu blaszkodziobych, zwykle duży, głównie roślinożerny, o dość wysokich nogach z palcami spiętymi błoną pływną, dziobie silnym, u nasady wysokim, sprawnie chodzący i latający… … Słownik języka polskiego
indyczka — ż III, CMs. indyczkaczce; lm D. indyczkaczek «samica indyka» Hodowla indyczek. Tuczyć indyczki. Indyczka wyprowadza stadko indycząt … Słownik języka polskiego
kaczę — n IV, D. kaczęęcia; lm M. kaczęęta, D. kaczęcząt (częściej w lm) «pisklę kaczki» Stadko żółtych kacząt … Słownik języka polskiego
koźlątko — n II, N. koźlątkokiem; lm D. koźlątkotek zdr. od koźlę Sprzedać kozę z koźlątkiem. Stadko kozic z koźlątkami … Słownik języka polskiego
kuropatwa — ż IV, CMs. kuropatwawie; lm D. kuropatwaatw «Perdix perdix, ptak łowny z rzędu kuraków, o upierzeniu szarobrązowym; żyje na polach uprawnych, wszystkożerny, pożyteczny (tępi stonkę ziemniaczaną), w Polsce pospolity» Stadko kuropatw … Słownik języka polskiego
gąsior — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż I, Mc. gąsiororze {{/stl 8}}{{stl 7}} samiec gęsi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gąsior prowadził całe stadko. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}gąsior II {{/stl 13}}{{stl 8}}mnż I, D. a, Mc. gąsiororze… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
