staranie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. staranieań, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} działania zmierzające do osiągnięcia, załatwienia, otrzymania czegoś; zabiegi, usiłowania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Daremne, gorączkowe, próżne, skuteczne, usilne… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
staranie się — n I rzecz. od starać się … Słownik języka polskiego
Stefan Garczyński (1690-1756) — Stefan Garczyński (1690 24 September 17561), voivode of Poznań, writer in the Polish Lithuanian Commonwealth. Owner of Zbąszyń.Son of Damian Garczyński. Father of Franciszek Garczyńsk, Stefan Garczyński and Edward Garczyński. Works * Anatomia… … Wikipedia
atak — m III, D. u, N. atakkiem; lm M. i 1. «gwałtowne uderzenie na nieprzyjaciela; natarcie» Atak bombowy, lotniczy. Atak frontalny. Atak czołgów. Atak na bagnety. Przejść, przystąpić, ruszyć do ataku. Przypuścić atak na coś, do czegoś … Słownik języka polskiego
doglądać — ndk I, doglądaćam, doglądaćasz, doglądaćają, doglądaćaj, doglądaćał, doglądaćany dojrzeć dk VIIb, doglądaćjrzę, doglądaćjrzysz, doglądaćjrzyj, doglądaćjrzał, doglądaćjrzeli, doglądaćjrzany, reg. doglądnąć dk Va, doglądaćnę, doglądaćniesz,… … Słownik języka polskiego
dreptanina — ż IV, CMs. dreptaninanie, blm «ciągłe chodzenie, dreptanie, zabieganie, staranie się o coś» Codzienna dreptanina wokół męczących spraw … Słownik języka polskiego
konkury — blp, D. konkuryrów przestarz. «staranie się o rękę kobiety» Jechać w konkury. ◊ Uderzać w konkury «starać się o rękę kobiety» ‹z fr.› … Słownik języka polskiego
krzątanina — ż IV, CMs. krzątaninanie, blm «żwawe, energiczne poruszanie się, chodzenie przy wykonywaniu jakiejś pracy; staranie się, zabieganie o coś» Poranna krzątanina. Krzątanina koło gospodarstwa … Słownik języka polskiego
piecza — ż II, DCMs. pieczaczy, blm książk. «dbanie, dbałość o kogoś lub o coś, opieka nad kimś, nad czymś; troskliwość, staranie» Mieć kogoś, coś w swojej pieczy. Otaczać kogoś, coś pieczą. Powierzyć kogoś, coś czyjejś pieczy. Sprawować nad kimś, nad… … Słownik języka polskiego
zachód — m IV, D. zachódchodu, Ms. zachódchodzie; lm M. zachódchody 1. «moment, w którym Słońce lub inne ciało niebieskie przecina linię horyzontu poruszając się (pozornie) w dół; późna pora dnia, kiedy Słońce znajduje się nisko nad horyzontem;… … Słownik języka polskiego